Tijdens mijn eerste persoonlijke tentoonstelling in kunstgalerij “La Grande Jatte” te Brussel (1976), ontmoette ik de surrealistische schilder Paul Delvaux. Op aanraden van zijn beminnelijk advies: “gij zult schilderen” en “mij niet te begeven op wat niet écht van mijn eigen ziel is”, begon ik te geloven in mijn kunstenaarschap.

Maar ik wist nog niet wat ik ermee aan moest.

Gedurende mijn verblijf in Lummen, van 1979 tot 1989, teken ik dagelijks.

Er ontstaat een hernieuwde kennismaking met literatuur in geestelijk opzicht.

De boeken van Dr.Okke Jager komen mij tegen.

Wij richten de vereniging “Werkelijk Kunstenaar Zijn” vzw (WKZ) op in 1988. Wij willen creatieve oefeningen op gang brengen met oog voor de veelzeggende veelkleurigheid van de schepping. De dagelijkse levende werkelijkheid.

Met eigen ogen leren zien: de dingen, de planten en de bomen, de dieren en de mens die alle aandacht krijgt te midden ervan.

Ik licht het anker en ik ga voor tien dagen in gesloten retraite in de Benedictijnerabdij “Saint-Joseph te Flavigny-sur-Ozerain” (F 1997), om opnieuw eer te geven aan de NAAM-JHWH,GOD,DE ENE.

Van dat ogenblik af vinden mijn kleur-composities een dankbare grond van ontstaan in de dagelijkse lezing van de Geschriften volgens de Liturgische kalender, de deelname aan de Eucharistische Liturgie en de Lofzang.

De eigen vormgeving van de composities blijft gefundeerd op het dagelijks tekenen naar de levende werkelijkheid en krijgt een persoonlijke uitingswijze door het geloof in "het woord Kruis (=de martelpaal en schandpaal) én het LAM, doorboord en rechtop tegelijk, dat de norm wordt."

In het milenniumjaar februari 2000, “Jubileumjaar voor kunstenaars te Rome” gaan wij in op de uitnodiging van Comitato Centrale Grande Giubileo naar Rome. Wij wonen o.a. de eucharistie bij, voorgegaan door paus Johannes Paulus II.

Op uitnodiging van de stad Brugge-Culturele hoofdstad 2002 en van de organisatie “Christenen voor Europa”, houd ik een persoonlijke tentoonstelling van olieverf en acrylcomposities in de Sint-Gillis Kerk. In het jaar daaropvolgend worden dezelfde collectie composities tentoongesteld te Leuven, Genk, Tienen, Hasselt, in nauw zinsverband met de creatie van “Debarim” een passiecantate van Kurt Bikkembergs/libretto Dirk Hanssens OSB, in emulatio met “Die Sieben Letzten Worte Unseres Erlösers am Kreuze” van Joseph Haydn/piano en directie van Jan Peeters, recitant Jos Stroobants.